Cheguei con tempo a Vedra xa que quería ver as instalacións do ximnasio para ver si me animaba a anotarme pero terei que pensalo. Recollín o dorsal e fixen o donativo, xa que para poder participar non pagas no momento de inscribirte senón que o fas no momento de retirar o dorsal. Acabo de cambiarme e xa me puxen a quecer porque estaba sendo unha tarde fría. Xusto antes de colocarme na liña de saída, saquei unha foto cos compañeiros de equipos e das carreiras que tamén ía participar.

Tras a foto coloqueime na saída na parte dianteira pero sin estar en primeira fila. Non sabía moi ben como ía reaccionar o corpo despois das festas e chegar sen adestrar nos últimos días. Así tras unha conta atrás, o alcalde a través dunha bucina deu inicio a proba.

Arrancamos todos moi rápido, tanto que tras mirar o reloxo ao pouco de empezar marcábame un ritmo en torno a 3:10/3:20 min/km. Mentres seguíamos a ese ritmo, eu ía pensando para min que a ese ritmo non daba acabado pero ía aguantar a ver se por adiante afrouxaban un pouco. Así o primeiro km saíume a 3:20 min/km. Tamén axudado de que o primeiro km é bastante favorable. A partir de aí a proba xa se volve máis rompe pernas e os meus ritmos tamén máis lentos aínda que intentaba seguir gañando posto.

Chegamos a subida máis forte desta proba no Km 2 aprox., era a subida a igrexa, unha forte subida que che rompía o ritmo completamente. Tras subir ese tramo, a proba non che daba respiro e continuabas subindo ata o Km 3,2 aprox. Durante todo o tramo seguín apertando forte o que para min foi un erro xa que desde ese punto xa non fun quen de manter un ritmo decente e comecei a perder postos.

Dende aí practicamente todo o que quedaba era favorable pero as miñas pernas xa non tiñan moitas ganas de seguir tirando aínda que me saíu un km a 3:20 min/km mentres estaba en baixada, ía afogado de todo, estábame custando manter a respiración.

Xa cando restaba 1 Km para meta, pasamos pola parte de atrás da saída e houbo un par de corredores que comezaron a apertar o ritmo pensando que xa íamos cara meta sen saber que aínda había que dar un volta e entrar a meta por onde saímos. Nese momento eu avisei a un dos corredores e este afrouxou un pouco para atacar despois. A verdade é que eu xa ía rodando a velocidade de cruceiro e xa non me estaba preocupando se ganaba ou perdía máis postos. Así cando xa estabamos nos últimos metros perdo dous postos pero a miña carreira xa estaba feita e só quería chegar a meta.

O resultado final foi:

🏆 Clasificación xeral homes 🏆