Desta vez despraceime ata A Pobra do Caramiñal, máis concretamente ata o Polígono de A Tomada onde se daba a saída a III Subida a Curota, nun circuíto que ía dende o polígono ata o mirador de A Curota sobre unha distancia de 7,2 km aprox. O obxectivo será o de desfrutar e intentar ir a tope xa que teño a experiencia de subir ao Angliru e está subida teríame que resultar un pouco máis fácil. 

Unha vez que cheguei ao polígono, fun realizar o pago da inscrición, a recoller o dorsal e a comezar co quecemento para preparar as pernas para a subida que me esperaba. Xa na saída todo o que se escoitaba era que ía ser unha subida forte cara a parte final polo que decidín ir gardando forzas para esa parte. Unha vez deu comezo, todos arrancaron moi forte e fun perdendo posicións e as bicicletas que tamén estaban a subir e que arrancaron detrás nosa pasábannos como motos nos primeiros metros da carreira. Xa con ritmo collido comecei a tirar e a gañar posicións, adiantando a corredores e a ciclistas, incluso algún deles animándome a seguir tirando pero sempre gardando forzas para ese treito final do que todos falaban. A iso de metade de carreira pasoume algo curioso e que unha das vacas que alí estaba pastando, decidiu cruzar a calzada saltando diante miña como se fora un cabalo, cousa que me fixo desfrutar máis da subida. Despois disto só quedaba unha baixada e empezar a subir o “duro” do que todos falaban. Comezando con esa ascensión xa se podía ver o mirador polo que aumentei un pouco o ritmo para recortar algunha posición máis. Cando estaba a menos de 1km para a meta, un veciño que estaba a correr tamén pónseme a par e tras mirar para atrás varias veces e ver que os seguinte estaban máis atrasados, decido non loitar por esa posición e xusto antes de subir as escaleiras que levaban cara o mirador onde estaba a meta, dígolle que pase xa que me conformaba con esa posición e tampouco valía a pena loitar por unha posición nas escaleiras do mirador co perigo de esvarar e a posibilidade de torcer un nocello xa que as escaleiras para subir estaban daquela maneira. 

O final posto 12º de 138 e 4º da categoría con un tempo de 34:14 o que equivale un ritmo de 4:45 min/km. Os obxectivos finalmente cumpridos xa que desfrutei moito da carreira coa vaca cruzando diante miña e coas incribles vistas que se podían observar na subida, pena foi que resultou que o veciño ao que lle deixei pasar ao final subiu ao podio e eu quedei sen subir pero bueno quédome coas moi boas sensacións que tiven e o gran rendemento que estou tendo nas últimas carreiras. 

Resumindo, carreira dura pero non tanto como me esperaba e escoitaba aos demais corredores, moi boa organización cons dous autobuses para subirnos as bolsas con roupa ao público que quixera recibirnos arriba e para baixarnos a todos os que quixemos, no meu caso como non se me fixo moi dura, aínda volvín correndo facendo así 14,4km corridos e poder desfrutar novamente coas vistas o único que vin mal foi dar a saída da carreira a pé e a das bicicletas a vez xa que había a posibilidade de levar algún golpe con elas, sorte que non pasou nada. Para o ano seguramente volverei a repetir esta carreira e intentar mellorar o resultado. 

PD: Fotos cortesía de Sección de Senderismo Camiñadas do Barbanza. Grazas!!