Xa tiña moitas ganas de correr polo monte e non perdían a ocasión. Ademais estreándome neste trail que nunca fixera. Tocou desprazarse ata o Concello de Cuntis para participar no VIII Trail Vila de Cuntis que contaba con dúas distancias unha longa de 25Km e unha curta de 17Km. Eu inscribinme a distancia curta que xa me ía chegar ben os seus 17Km e 750m+.

O obxectivo sería:

Xusto cando deixamos o asfalto comezamos a subir, non eran unhas subida fortes pero a tendencia que levaba era todo o tempo cara arriba e de momento todo correndo. Case estou apiques de caer cando cruzamos o Rego da Patela, Km 1,4, xa que o corredor que levaba por adiante tardou un pouco máis do que me esperaba e eu coa inercia de avanzar non tiña onde poñer o pé por sorte atopei outra pedra onde poñelo pero tiven que botar a man tamén para non caer no rego. Tras o rego continuamos subindo un pouco máis ata que chegou a primeira baixada que era por unha pista que non tiña ningunha dificultade. A partir de aí o terreo aínda que se volvía máis chan e se podía correr ben tiña as súas pequenas subidas e baixadas.

Foto: Fotuchis

Así fomos ata o Km 5 onde chegou a primeira subida seria. Intentei facela correndo xa que ía cun compañeiro de carreiras pero pola metade da subida xa me botei a andar porque xa non podía máis e aínda quedaba moita carreira. Esta subida durou ata o Km 5,5 a partir de aí unha forte baixada por un camiño ata o Km 6,2 onde nos estaba a esperar o tramo máis duro da proba.

No Km 6,2 arrancamos unha subida onde mirabas cara arriba e daba medo porque non vías o final e case era máis fácil subir a gatas que de pé. Pasiño a pasiño foise subindo con un engano no medio xa que había uns ciclistas do clube que organizaba a proba dando ánimos e onde pensei que xa era o final da subida pero había que seguir subindo... Rematamos a subida no Km 6,8 onde debemos subir preto de 200m+.

Xusto ao rematar a subida comezoume a doer na zona abdominal, pensei para min que xa ía ir sufrindo toda a proba pero por sorte só foi ese momento e comezamos a baixar. Que ben o pasei nesta baixada, íamos esquivando as arbores e creo que se pillou unha zona de descenso de BTT xa que xusto antes de chegar ao primeiro dos avituallamento había dúas ramplas de descenso e por un delas tivemos que pasar algo co que non contaba, foi un bo salto.

Chegamos ao primeiro dos avituallamentos no Km 9 no cal me paro e collo un anaco de laranxa, como tranquilamente e continúo. O seguinte Km xa comezaba a ter unha tendencia a subir pero fíxose rápido a partir de aí veu unha zona máis técnica pegada ao rio ata chegar ao Km 10,3 a altura da Fervenza do Hervedo. Nese punto tiven que pararme por completo a esperar a que chegasen os corredores que viñan por detrás a ver se algún sabía o camiño porque nese punto había cintas para dous lados e non sabía cal era o camiño a seguir. Cando chegaron os corredores que me perseguían tiraron cara arriba e eu fun detrás se nos perdemos mellor ser varios que un só... por sorte era o camiño correcto. Esta subida tamén era de ir a catro patas pero moito máis curta que a do Km 6,2.

Dende aí seguimos subindo pero xa non tan empinado e volveuse un sube e baixa continuo pero subindo máis que baixando ata o segundo dos avituallamentos, Km 13,4 e onde estaba tamén a separación do trail curto e longo. Paro para coller un anaco de plátano e continuamos subindo ata o Castro Sebil Km 13,8 e punto máis alto da proba. Alí fixemos un pouco o cabra saltando de penedo en penedo e xa poñemos rumbo a meta. Alí no alto había un home/voluntario que ía dicindo aos corredores que quedaban 7Km para meta cando en realidade quedaban 3Km...

Dende o Castro xa era todo baixar polo que os km's que restaban foron pasando rápido e incluso apertei un pouco máis porque estaba comezando a chover e non tiña moitas ganas de mollarme. Así intentando chegar máis pronto para evitar a chuvia cheguei a meta, bastante contento co rendemento e coa sorpresa do resultado.

O resultado final foi:

En canto a carreira sensacións encontradas, creo se debería mellorar a marcaxe, non e normal atoparme cintas cara os dous lados e que se perderan máis persoas é un indicio claro de que hai que mellorar nese punto. Os avituallamento intermedios moi completos ambos con liquido e sólido pero o avituallamento final polo menos cando en cheguei a meta case se podía dicir que inexistente xa que só había aquarius ou coca cola e sandía. Descoñezo se despois puxeron máis cousas porque me fun bañar e xa marchei para casa. Tamén me chocou que non deran ningún tipo de agasallo de recordo da proba, non é que quixese outra camiseta que teño unha chea delas pero sorprendeume bastante.

🏆 Clasificación xeral homes 🏆