Desta vez tocou desprazarse ata Boiro, onde se disputaba a III Barbantia Cross con un circuíto de 11 km aproximadamente.

O obxectivo na carreira será desfrutar, xa que en principio descarto o podio porque non adestrei toda a semana por molestias en ambas pernas pola zona da tibia e onte deume unha baixada de tensión ou algo así, polo que haberá que ir con precaución pero se o final todo vai ben, apertaremos algo a ver ata onde se da chegado e si consigo entrar nos 15 primeiro mellor xa que ganaría a medalla.

Unha vez chegados alí, cambieime, púxenme a quentar e a saudar a coñecidos e corredores que cada vez me coñecen máis, algún dos corredores avisoume que a carreira ía ser dura. Tras colocarnos na saída, comezou a carreira, coloqueime bastante adiante para saír ben con un ritmo tranquilo pola baixada de tensión do día anterior e por precaución, así fun os dous primeiros km xa que non quería que me dera outro baixada de tensión ou algo polo estilo. O que me sorprendeu é que as molestias que tiña nas pernas, unha vez se empezou a carreira desapareceran, non sei o motivo pero mellor así. Pasados os primeiros km con precaución decidín empezar a apertar e comecei a pasar corredores con calma xa que non había moito sitio onde pasar, xa que ao correr por monte hai un camiño feito e vaise por el e se te saes dese camiño xa tes que pelexar coa vexetación e ter máis coidado de onde se pisa. Entrado xa nos última metade da carreira puiden desfrutar de un pique con outros corredores, xa que me dixeron que me quedara aí e que non apertase máis, entón eu apertei e paseilles, eles comezaron a seguirme, sentíame coma nunha persecución escapando de alguén pero posiblemente foi a parte máis divertida que tiven na carreira e posiblemente fixo que nesa parte da carreira cada vez fora máis forte e non notase cansancio, xa que non pensaba no que faltaba de carreira senón en deixalos atrás. Unha das cousas que non me gustou tanto cando me puxen a tirar era que me tiña que ir fixando nas cintas para seguir o circuíto e non perderme no monte, por sorte estaba bastante ben marcado e non me equivoquei ao seguir as cintas e marcas. Foron sobre 2 km de persecución no que ao final conseguinos deixar atrás. Ao levar este ritmo alto fixo que conseguira pillar a outro corredor nos últimos km pero xa coas pernas nas últimas só din chegado a el, unha vez que cheguei el comezou a apertar e pasei de seguilo e controlar que non me collese o que viña por detrás que era un dos que viñamos picados que por pouco me colle e me pasa pero ao final conservei a posición.
O final posto 10º polo que quedei máis ca contento co resultado, nunha carreira na que en principio só a ía desfrutar ganei unha medalla e un novo podio xa que subían 15 con un tempo de 49:43 o que equivale a 4:31 min/km.

Resumindo é unha carreira moi entretida que está entre cross e trail, máis dura do que me esperaba pero moi ben organizada e sorprendente avituallamento onde deron o de sempre froita e auga e a maiores cervexa, empanada, mexillóns e callos. Posiblemente volva para mellorar o resultada e ver que pasaría se fora forte dende o comezo da proba.