Agora viña outra subida pero de momento ao ter aínda forza, decido facela correndo ata onde dea e se vía que se alargaba pois botarse a andar que foi o que pasou, chagado a un punto non houbo máis remedio que andar xa que senón ía acabar coas pernas na primeira subida. 

Logo tocaba baixar un pouco onde vou perseguindo a outro compañeiro de carreiras que xa me abrira camiño no Cross dos Menhires este ano.

Tras esta baixada viña a subida máis importante e larga da carreira onde íamos todos andando e en fila de un, e onde tiñas que pisar ben porque como perderas un pouco o equilibrio podías caer cara atrás e que a piques me pasa, menos mal que me botei man ao chan e puiden seguir subindo.

Esta subida remataba no km 4 onde viña a primeira baixada técnica sobre pedras e onde tiña que mirar moi ben onde pisar para non torcer un nocello cousa que traxicamente me pasou. Tras pasar os primeiro metros de baixada nun salto ata outra pedra fállame o nocello e dobrase para fora, inmediatamente o corredor que tiña detrás xa me pregunta como estou porque se deu conta que o torcín moito, aparto o que podo do camiño e tócome o nocello para ver se inchou, non lle noto nada estraño e intento continuar, aínda que cando pisaba me doía ía intentar chegar ata o avituallamento mentres comprobaba se daba seguido ou non. O nocello quedoume moi sensible e estaba resultando moi complicado baixar, ademais ía controlando a xente que viña por detrás e deixándoa pasar, xa que tiven que ir máis despacio e controlar máis onde pisaba.

Consigo chegar ao avituallemento que estaba na metade doutra subida, mentres estaba subindo apenas me doia polo que unha vez que me atopo no avituallamento decido seguir e rematar a carreira como fose, así a tivera que facer andando.

Tras acabar de subir ao punto máis alto, quedaba o peor e onde máis sufrín, baixar. A baixada foi moi técnica e un esvarón podía provocar que baixaras de vez uns cuantos metros. Ao ter que facer forza, o nocello doía bastante e fun baixando como puiden, deixando pasar a toda a xente que viña por detrás para non molestar, o bo era que unha vez baixara xa esta a carreira feita e quedaba unha parte na que era máis fácil correr.

Aínda quedaba algunha sorpresa polo camiño como o paso por unha pequena ponte que xa daba a entender que estabamos preto e xa non tan metidos no monte.

Houbo que cruzar por última vez o rio pisando sobre unha pedras pero no que te tiñas que mollar si ou si e que un esvarón podía provocar unha boa molladura, logo iríamos pola beira do rio ata subir ao camiño mediante unha corda para axudar. 

A partir de aí xa era todo correr e só quedaría volver a mollarse a falta de 1 km para a meta, por un camiño duns 200 metros que estaba anegado ata a altura do nocello.

Unha vez rematado ese treito queda unha pequena costa en asfalto pero como as forzas xa ían xustas, fágoa andando.

Agora só quedaba uns 500 metros para a chegada a meta, onde recuperei algunha posición e parecía que o nocello me deixaba correr ben.

O resultado final foi:

Información técnica:

🏆 Clasificación xeral homes 🏆