Primeira carreira fora de Galicia xa que me despracei ata Asturias, máis concretamente a La Vega (Riosa) onde se celebraba a Subida ao Angliru sobre unha distancia de 13,1 km. Un mítico porto de montaña situado a 1570 metros de altitude, que foi final de etapa na Volta a España con pendentes máximas do 23,5% e a pendente media do 10,04%. 

O obxectivo será rematar con iso xa quedo satisfeito e se o dou subido sen botarme a andar moito mellor pero creo que non vai ser fácil polas pendentes que me esperan e porque están o final cando xa levas as pernas cansadas de estar subindo todo o tempo. 

Unha vez recollido o dorsal no pavillón situado en La Ará, fun cara a zona de saída situado a un km aprox. polo que xa fun andando. Xa na zona de saída fixen tempo para empezar a quentar xa que fun con bastante tempo ao non saber ben onde estaba todo situado. Cando faltaba media hora para o comezo da proba, cambieime e púxenme a quentar a ver se todo ía ben despois da gran camiñata do día anterior facendo turismo por Xixón e Oviedo e resultou que estaba cargado da espalda e ao pouco de comezar a quentar xa me comezou a doer polo que tiven que poñer unha pouca crema para aliviar dor e esperar que non me molestase máis durante a carreira. Xa colocados na saída atopeime bastante nervioso polo reto de subir (xa facía tempo que non me atopaba así). 

Unha vez se deu a saída comecei tranquilo coma case todos, pensando en que os primeiros 6 km eran os “fáciles” e que a partir de aí comezaba o duro. Así collín un ritmo cómodo para subir esta primeira parte e fun gañando bastantes posicións sempre intentando gardar forzas para a segunda metade de carreira. Todo foi ben ata 200 metros antes de chegar ao km 7 onde tiven que parar de correr e botar a andar porque xa notei as pernas cansadas despois de subir a primeira pendente complicada “Les Cabañes” dun 22% de pendente.

A partir do km 7 xa volvín a coller un ritmo tranquilo e seguín correndo ata o km 8,5 aprox. onde me deu flato e tiven que botar a andar varias veces para que me pasara, cousa que sucedeu o pouco tempo e que puiden volver a correr e camiñar sobre todo nas grandes pendentes que aínda quedaban como “Cueña les Cabres” onde esta a pendente do 23,5% na que se podía observar a lonxitude que tiña e que practicamente fixen toda andando xa que as pernas e o grado de inclinación apenas me deixaba correr e que case se ía ao mesmo ritmo andando e correndo. 

As últimas pendentes importantes que quedaban eran “El Aviru” dun 21,5% e “Les Piedrusines” dun 20% que se me fixen imposibles de subir correndo e que tras subir a última pendente xa só quedaba cerca de un km para a chegada a meta llano e con lixeiras baixadas que se agradecían e que permitían poder volver a correr e comezar a ir relaxando as pernas despois de estar subindo durante 12,5 km. 

O final posto 53º de 287 e 30º da categoría con un tempo de 1:28:42 o que equivale un ritmo de 6:46 min/km. Os obxectivos finalmente moi ben, contento co resultado, conseguín rematar esta dura proba e practicamente é imposible correr todo o tempo porque case se vai máis rápido andando que correndo. En canto a sensación moi boas a pesar da súa dureza. 

Resumindo, durísima carreira pero compensada coas incribles vistas e a gran organización se houbese que poñer un pero sería para o transporte que nos levaba dende a meta ata o pavillón que houbo algún problema de coordinación e tiven que estar arriba esperando ata o final de todo para poder baixar pero que se entende xa que non é fácil pola complicación que conleva o transporte por esa zona. Para o ano intentarei volver para poder intentar baixar o tempo e desfrutar desta gran carreira no mítico porto do Angliru.